საშინელი გრძნობაა გულის სიმძიმე... როცა სილაღეს კარგავ, გაღიმებაც კი ტკივილს გგვრის, სუნთქვა გიჭირს, ჰაერი რაღაც სქელი ხდება, ხარბად სუნთქავ, მაგრამ ამოსუნთქვა მაინც არ შეგიძლია... აფორიაქებულიც კი არ ხარ, რობოტს ემსგავსები, რაღაცას აკეთებ - თვალი გიშტერდება, ურთიერთობ - მექანიკურად, 2 წუთში აღარც გახსოვს რა გკითხეს ან რა უპასუხე... არც მუსიკა გახარებს, არც კარგი ფილმი გაინტერესებს, მოფერებაც კი არ გინდა, პირიქით - ვინმეს შეხება აგრესიას და გაღიზიანებას იწვევს შენში... ასეთი წუთები რომ არ არსებობდნენ, ბედნიერებას ვეღარ აღვიქვამდით, ალბათ, რადგან ცხოვრება აუტანლად ერთფეროვანი გახდებოდა..., მაგრამ იმედგაცრუება მაინც ძალიან ცუდი გრძნობაა! :-(
